Szczawnica od lat jest jednym z popularnych kurortów na pograniczu Pienin i Beskidów Zachodnich w Małopolsce. Słynne niegdyś uzdrowisko powstało już przed wojną. Skąd wzięła się nazwa Szczawnica? Jaka jest etymologia nazwy Szczawnica? Sprawdźmy to!
Szczawnica – krótka historia
Pierwsze ślady osadnictwa w okolicy Szczawnicy pochodzą z czasów pogańskich i zostały odkryte w 1840 roku przez Gwalberta Pawlikowskiego. O istnieniu Szczawnicy informują zachowane dokumenty z XV wieku, dokładnie z 1413 roku.
O przynależności gminy do Klasztoru Szczyrzyckiego czytamy pod r. 1380, a kościół tej osady istnieć miał w roku 1481. Twórca i kronikarz zdrojowiska szczawnickiego Józef Szalay podaje, że widział starą książkę polską z początku 15 wieku z wiadomością o źródłach kruszcowych słono-kwaśnych w Szczawnicy – czytamy w publikacji Zakład Zdrojowy Szczawnica z lat 20-tych ubiegłego wieku
W czasie austriackiego zaboru Szczawnica przechodziła z rąk do rąk. W 1828 roku miejscowość kupił Jan Podhajecki. W rzeczywistości środki na zakup ofiarowała rodzina Szalayów, którzy niedługo później stali się formalnymi właścicielami miejscowości.
Uzdrowisko od 1839 roku rozwijał uznawany za jego twórcę Józef Szalay. Właścicielem uzdrowiska była krakowska Akademia Umiejętności, hrabia Adam Stadnicki. Zagarnięte przez państwo mienie udało się odzyskać rodzinie właścicieli.
Skąd wzięła się nazwa Szczawnica?
Szczawnica jest miejscowością zdrojową w której serwowane są najróżniejszego rodzaju typy wód mineralnych. Nazwa wywodzi się tych właśnie wód co potwierdza wydana w 1882 roku publikacja pod tytułem “Szczawnica: ilustrowany przewodnik oraz podręcznik dla chorych udających się tamże” w którym czytamy:
Nazwisko swoje zawdzięcza Szczawnica źródłom mineralnym, zwanym przez lud szczawami. Podobnie zwie się wieś Szczawnik w Węgrzech od źródła kwaśnej wody, które zawiera
Polecamy również: