Niewiele jest ciekawych filmów uwieczniających przedwojenny Lwów. Jedną z ciekawych produkcji, którą warto zobaczyć, jest wideoreportaż przedstawiający żydowskie życie przedwojennego Lwowa zrealizowany w 1939 roku przez braci Goskind znany pod tytułem Lwów lub Żydowskie życie we Lwowie.
W krótkim trwającym około 10 minut reportażu widzimy Lwów w 1939 roku. Miasto przedstawione jest jako trzecia największa polska metropolia będąca miastem wielu kultur i religii w 1939 roku wciąż posiadająca wybrukowane uliczki.
Na filmie zobaczymy m.in. plac i kolumnę Adama Mickiewicza, plac Halicki, Wały Hetmańskie, Pałac Lubomirskich, Rynek i ratusz z kamiennymi lwami przed wejściem, budynek Teatru Wielkiego, kadry wykonane w czasie Targów Wschodnich i wieżę Polskiego Radia wcześniej służącą za pawilon firmy J.A. Baczewski, siedzibę Jad Charuzim przy obecnej ul. Szolom-Alejchema.
Zobaczymy też nieistniejącą Synagogę Tempel, nieistniejący cmentarz żydowski z grobem Róży Nachmanowicz, Szpital Izraelski ufundowany przez Maurycego Lazarusa, nieistniejący Teatr Nowości oraz przede wszystkim codzienne życie mieszkańców przedwojennego Lwowa w tym ruch tramwajowy i występy ulicznych kuglarzy. W materiale wspomniane są też ciemne strony przedwojennego życia takie jak bieda, uliczna wymiana walut i nie tylko.
Autorami krótkiego reportażu Jewish Life in Lwow znanego też pod tytułem Lwów są bracia Goskind. Saul i Izaak Goskind przed wybuchem II wojny światowej przygotowali serię krótkich reportaży z polskich miast: Wilna, Warszawy, Lwowa, Łodzi, Krakowa i Białegostoku. Do naszych czasów nie zachował się reportaż z Łodzi. Nad filmami pracował również słynny montażysta i operator Wacław Kaźmierczak.
Polecamy również: