Kamienica Królewska we Lwowie przy Rynku 6 przez lata była domem dla Muzeum Narodowego im. Jana III Sobieskiego. W nowym powojennym Lwowie istnienie muzeum nie było możliwe ale pod adresem Rynek 6 dalej działa muzeum. Dziś to Lwowskie Muzeum Historyczne, a kamienica nie jest znana jako Kamienica Królewska lub Mały Wawel, a jako Kamienica Korniakta lub “włoskie podwórko”. Czy warto zobaczyć muzeum historyczne we Lwowie? Jaki jest cennik Muzeum Historycznego we Lwowie?
Historia Kamienicy Królewskiej we Lwowie
Historia muzeum znajdującego się w rezydencji króla Jana III Sobieskiego rozpoczyna się w 1580 roku. Król Stefan Batory pozwolił pochodzącemu z greckiej Krety mieszczanowi lwowskiemu Konstantemu Korniaktowi na budowę kamienicy dwukrotnie większej, niż inne kamienice wzniesione przy Rynku we Lwowie. Na miejscu dwóch mniejszych kamienic – Kamienicy Melchiorhazowskiej i Kamienicy Szylingowskiej zbudowano nowy budynek.
Autorem projektu był słynny Piotr Baron, a nie – jak podawane jest powszechnie – Paweł Rzymianin. Po przyjacielu polskich władców właścicielami kamienicy został zakon Karmelitów. Budynek został sprzedany w 1640 roku. Kupił go wojewoda bełski Jakub Sobieski – ojciec króla Jana III Sobieskiego. Warto wspomnieć, że to właśnie w tym miejscu podpisano traktat Grzymułtowskiego między Rzeczpospolitą, a Rosją.
Tutaj mieszkając dawał posłuchania, przyjmował hołdy, odbywał uroczystości rodzinne, spędzał święta. Tu układał plany wojenne – czytamy o Janie III Sobieskim w przewodniku z 1909 roku
Jedziesz do Lwowa lub na Ukrainę? Sprawdź ceny noclegów:
Po śmierci króla dom przechodził z rąk do rąk. W 1709 roku królewicze Jakub i Konstanty Sobiescy sprzedali posiadłość Stanisławowi Mateuszowi Rzewuskiemu herbu Krzywda, który ostatecznie zmarł przy Rynku we Lwowie. Urządzono tu bibliotekę i galerię sztuki.
Później dom wraz z kolekcją obrazów został sprzedany przez Józefa Rzewuskiego w 1804 roku. Kupił ją słynny Aleksander Franciszek Chodkiewicz, następnie dom od 1816 roku stał się własnością rodziny Ponińskich bowiem kupiła go Helena Ponińska (Górska h. Pobóg). Po jej śmierci zamieszkał w niej syn Kalikst Poniński urodzony w 1824 roku (nie mylić z Kalikstem zmarłym w 1818 roku członku konfederacji targowickiej), który przysiąg oddać ją miastu i utworzyć w niej muzeum. Niestety, kwestie formalne sprawiły, że życzenie to nie spełniło się, a następnymi właścicielami budynku stała się rodzina Lubomirskich. Później jednak ostatecznie kamienica została darowana miastu w maju 1908 roku. W 1908 roku nie było tu jeszcze pamiątek po słynnym władcy.
Na wniosek wiceprezydenta Tadeusza Rutowskiego 6 sierpnia 1908 roku podjęto decyzję o utworzeniu Muzeum Narodowego im. króla Jana III. Przystąpiono do gruntownej renowacji budynku. Zebrano 243 portrety i pamiątki po królu. Zbiory ofiarowały osoby prywatne oraz kościoły.
12 września 1908 roku oficjalnie otwarto tu Muzeum Narodowe imienia Króla Jana III. Jeśli ciekawi Was wygląd Muzeum im. Króla Jana III to zapraszamy również do zobaczenia przedwojennych zdjęć z Kamienicy Królewskiej.
Muzeum w spokoju działało aż do przejęcia Lwowa przez sowietów. Ani w polskojęzycznym ani w ukraińskojęzycznym internecie nie jest dostępna tak szczegółowa rozpiska losów Kamienicy Królewskiej we Lwowie więc wkrótce pewnie usłyszycie ją odczytywaną w materiałach wideo tworzonych przez “znawców” Lwowa, których serdecznie w tym miejscu pozdrawiamy.
Przez wiele lat od śmierci Jana III Sobieskiego kamienica była dewastowana, przebudowywana i oszpecana. Działały tu nawet składy i sklepy. W zbiorach muzeum znajdowało się bardzo wiele malowideł upamiętniających losy Jana III Sobieskiego oraz portrety innych słynnych Polaków w tym Tadeusza Kościuszki, Augusta II i III, Jerzego Franciszka Kulczyckiego czy członków rodziny Potockich, Czartoryskich, Poniatowskich, Radziwiłłów, Boimów i Lubomirskich.
Były ogólne widoki Lwowa, plany miasta, monety, sztandary należące do miejskich cechów, a nawet portret księcia Lwa – założyciela pierwotnego, wielokrotnie zniszczonego, Lwowa.
Podłogi w głównych salach na piętrze wykonano z 14 gatunków drewna. Zobaczyć można też ściany ze sztucznego marmuru oraz marmurowy kominek. Zbiory muzeum działającego na Rynku 6 od 1908 nie miały tyle szczęścia co pomnik Jana III Sobieskiego. W 1940 roku zostały zagrabione wraz z Czarną Kamienicą i utworzono z nich znane dziś Muzeum Historyczne we Lwowie.
Zwiedzanie Kamienicy Królewskiej
Działające w Kamienicy Królewskiej muzeum składa się oczywiście z zabytkowych pomieszczeń, które wypełnione są m.in. starymi meblami, obrazami, kolekcją zegarów, porcelany i szkła oraz instrumentów muzycznych. Zbiory znajdujące się przy Rynku 6 dostępne są do zwiedzania.
Na stronach muzeum czytamy, że to “jedno z najstarszych muzeów na Ukrainie”. Obecnie w zbiorach rozmieszczonych w różnych częściach miasta znajduje się ponad 330 tysięcy przedmiotów w tym 74 tysiące numizmatyków i 56 tysięcy zbiorów archeologicznych. Lwowskie muzeum posiada m.in. autograf Fryderyka Chopina, pieczęcie polskich królów oraz… włosy Napoleona Bonaparte.
Zwiedzanie komnat królewskich kosztuje 30 UAH za bilet normalny (3,80 zł) i 10 UAH za bilet ulgowy. Dostępne są również bilety rodzinne (2 normalne + 2 ulgowe) za 60 UAH. Przewodnik dla grupy liczącej do 20 osób kosztuje 100 UAH, czyli po 5 UAH (0,63 zł) za osobę (przy okazji warto zestawić tą kwotę z ceną, jaką chcą polscy przewodnicy po Lwowie).
Jeśli chcecie zobaczyć dziedziniec kamienicy przez lata zwany Małym Wawelem to zapłacić musicie 50 UAH za bilet normalny lub 30 UAH za bilet ulgowy. W okresie letnim na dziedzińcu Kamienicy Królewskiej we Lwowie działa włoska restauracja Casa Leone i wstęp jest bezpłatny.
Niestety to jedna z najgorszych restauracji we Lwowie. Na zakończenie warto dodać, że kamienica przy Rynku 6 we Lwowie będąca Kamienicą Królewską w dzisiejszym sojuszniczym Lwowie funkcjonuje pod nazwą “Kamienica Korniakta”, a dziedziniec – Mały Wawel teraz nazywany jest “włoskim podwórkiem”.
Polecamy również: